Leven van een minimum inkomen is niet alleen een financiële kwestie. Schaamte, stress, verminderde veerkracht, isolement, allerlei problemen stapelen zich op. Armoede grijpt diep in, treft meestal niet alleen de persoon in kwestie, maar ook de partner en de kinderen. Overdracht van armoede van generatie op generatie moet worden doorbroken.
Onze grote zorg is dat het Wettelijk Sociaal Minimum de betrokkenen in de positie brengt dat ze tot een sociaal minimaal bestaan zijn veroordeeld. De gevolgen voor de kinderen zijn funest. Zij socialiseren op of onder een minimaal niveau, en de kans is heel groot zij de volgende generatie zijn die op het wettelijk sociaal minimum zijn aangewezen. In Ridderkerk groeien ca. duizend kinderen op in zo’n situatie. Hoewel er al diverse maatregelen zijn genomen om deze kinderen (indirect) financieel te steunen, lijkt het dat slechts de helft van die kinderen hiervan gebruik kunnen maken. We missen een plan van aanpak op 'Versterking vaardigheden kinderen' om juist die kinderen in hun eigen kracht te zetten, zodat ze zelf uit die vicieuze cirkel kunnen stappen. We hebben hiervoor al een contouren plan ingediend. We willen graag hierover verder in gesprek gaan met de gemeente. Ja, dit plan kost extra geld. Maar dit is wel een investering die zichzelf in veelvoud terugverdient.
.